Chromoterapia czyli leczenie kolorami.

Goldfish

Chromoterapia jest to tzw. terapia kolorami (koloroterapia)
Była ona znana i praktykowana już w starożytności. Przez wieki używano wiedzę o kolorach do przywracania równowagi i harmonii w organizmie człowieka.
Chromoterapia stała się powszechnie stosowaną metodą leczenia chorób w Indiach.

Zgodnie z zasadami wiedzy o chromoterapii przyczyną chorób jest brak pewnego (określonego) koloru w organizmie człowieka. Jeżeli komplikacje zdrowotne nasilają się, to jednocześnie nasilają się przyczyny.
Te zakłócenia łącznie powodują występowanie schorzeń w różnych częściach ciała.

Istnieje wiele „szkół” chromoterapii. W poniższym opracowaniu omówię etapami parę z nich.

CHROMOTERAPIA WG JWALA PRASADA

W szerokim rozumieniu terminu istnieją dwa zasadnicze kolory: czerwony i niebieski.
Kolor żółty stanowi punkt pośredni między tymi dwoma. Te barwy stanowią trzy zasadnicze kolory tęczy.
Wynika z tego. że musimy wiedzieć jakiego koloru brakuje w określonym organizmie i w jaki sposób
przywrócić dany kolor, aby usunąć chorobę. Jeżeli człowiekowi brakuje w organizmie koloru
czerwonego, to jest on bierny, leniwy, ospały. Odczuwa brak apetytu, cierpi na obstrukcję itp.
Jeżeli człowiekowi brakuje koloru niebieskiego, to przejawia on gwałtowne reakcje, jest aktywny, może mieć gorączkę lub biegunkę.

Aby precyzyjnie dowiedzieć się o niedoborach kolorystycznych w organizmie należy zwrócić uwagę na:

• kolor gałek ocznych;
• kolor paznokci;
• kolor moczu;
• kolor kału (wydalin).

Jeżeli człowiekowi brakuje koloru czerwonego, to jego oczy są niebieskawe, paznokcie stają się niebieskawe, mocz będzie biały lub niebieskawy, kał będzie biały lub niebieskawy.
Jeżeli człowiekowi brakuje koloru niebieskiego, jego oczy będą czerwonawe, paznokcie czerwone,
rzadziej bardzo czerwone, mocz stanie się żółtawy z odcieniem czerwonym albo czerwony, kał będzie
żółty lub czerwony. Oczywiście, należy pamiętać o tym, że niektórym ludziom brakuje trochę koloru czerwonego, innym brakuje więcej czerwonego, jeszcze innym brakuje niewiele niebieskiego, a jeszcze innym brak tylko trochę więcej niebieskiego, zatem nasilenie (natężenie) dawki koloru leczniczego musi być regulowane zależnie od stopnia braku danego koloru w organizmie.

PRZYGOTOWANIE

Należy zaopatrzyć się w szklane butelki o różnych kolorach (czerwony, niebieski, żółty, zielony) dobrze wyczyścić i gdy staną się czyste i napełnić ją dobrą świeżą wodą, albo wodą destylowaną, potem zakorkować i zostawić w ostrym świetle słonecznym na co najmniej 2 godziny.
Jeżeli zostanie dłużej w słońcu nie jest to szkodliwe, inaczej mówiąc, kolor wody zostanie zmieniony bardziej niż pozwala na to butelka. Teraz woda po takim naświetleniu stanie się zwyczajnym medykamentem bardziej operatywnym i skutecznym niż inne lekarstwa lub narkotyki.
Dany kolor w zmienionej wodzie może być zastosowany na dwa sposoby: wewnętrznie i zewnętrznie.
Do użytku wewnętrznego należy stosować jedną uncję
(uncja = 28,41 cm3) dla dorosłych jako jedną dawkę.
W razie konieczności dawka ta może być powtórzona, jednak zawsze należy pamiętać, że w przypadkach chronicznych leczenie musi być zawsze powolne, aby uniknąć nagłego ścierania się dwóch
kolorów w organizmie. Dla zastosowania zewnętrznego nie potrzeba ustalać ilości. Na przykład, w wypadku zranienia, można je przemywać dowolną ilością wody o zmienionym kolorze, bez obawy o skutki takiego użycia.

C.D.N.

Felicja

Z niecierpliwością czekam na dalszą część. Smile